چه دردیست در میان جمع بودن ولی در گوشه ای تنها نشستنبرای دیگران چون کوه بودن ولی در چشم خود آرام شکستنبرای هر لبی شعری سرودن ولی لب های خود همواره بستنبه رسم دوستی دستی فشردن ولی با هر سخن قلبی شکستنبه نزد عاشقان چون سنگ خاموش ولی دربطن خودغوغا نشستنبه غربت دوستان برخاک سپردن ولی بر دل امید به خانه بستنبه من هردم نوای دل زندبانگ چه خوش باشدازاین غمخانه رستن, ...ادامه مطلب